Bang van de buurman | Marie-Jeanne 73 jaar

Marie-Jeanne is een alleenstaande dame van 73 jaar. Ze is slecht ter been. Ze heeft een pensioen waar ze goed mee rondkomt. Ze was ambtenaar bij de gemeente en is indertijd op aanraden van een kennis in sociaal wonen terechtgekomen. Dat is vele jaren geleden. Ze woont sindsdien op de derde verdieping van een hoogbouw, in een appartement met één slaapkamer.

Marie-Jeanne heeft er lang graag gewoond. Ze heeft bijvoorbeeld altijd genoten van het zicht op het vele groen rond haar gebouw. Maar op sociaal vlak is de situatie voor haar veel slechter geworden. Marie-Jeanne heeft doorheen de tijd de sociale mix van bewoners in het gebouw zien toenemen. Wanneer er vroeger problemen waren, konden buren elkaar daar doorgaans over aanspreken. Ze steunden elkaar ook om vragen aan de woonmaatschappij meer gewicht te geven. Dat is nu allemaal moeilijker geworden. Er zijn bewoners die wel vriendelijk ‘dag’ zeggen en rustig zijn, maar doordat ze niet goed Nederlands praten, kan Marie-Jeanne niet echt met hen praten.

Dat zou ze wel willen doen, bijvoorbeeld over een medebewoner van wie ze bang is wanneer hij gedronken heeft. Nuchter is hij charmant genoeg, maar dronken scheldt hij haar uit. Ze let er goed op -wanneer ze weggaat of thuiskomt- waar hij is en in welke toestand. Doordat ze slecht ter been is, vreest ze niet snel genoeg uit zijn buurt te geraken. Ze wacht wat langer of doet nog een toertje rond het gebouw zodat ze hem kan vermijden.

Ze heeft echter het meest schrik van haar buurman. Die heeft regelmatig psychoses en staat soms midden in de nacht te schreeuwen op de gang. Marie-Jeanne is bang. Ze woont er niet meer graag. Ze heeft al haar beklag gedaan bij de maatschappelijk assistent van de woonmaatschappij. Deze is al meermaals op huisbezoek geweest bij de medebewoners die voor overlast zorgen, maar het mag niet baten.