Wat gebeurt er echt met je kleding uit de textielcontainer?

Wat gebeurt er met kleding die we in textielcontainers droppen? De beelden van textielafvalbergen liegen er niet om. Ingeborg Rottiers, docent modetechnologie, verduidelijkt waarom langer dragen en ruilen beter zijn dan zomaar weggooien.

Wanneer Hilde haar ongebruikte kleding in de textielcontainer gooit, doet ze dat met de beste bedoelingen. Ze hoopt iemand anders er een plezier mee te doen. Maar wat als dat goedbedoelde gebaar in werkelijkheid bijdraagt aan een wereldwijde afvalcrisis? In de podcast Goed om weten gaat host Tine De Donder hierover in gesprek met Ingeborg Rottiers , expert in modetechnologie aan HOGENT. Een aflevering die ogen opent én aanzet tot actie.

De harde realiteit achter textielcontainers

Veel mensen denken, net als Hilde, dat textielcontainers leiden tot hergebruik van kleding door mensen in nood. In realiteit wordt tot 60% van de ingezamelde kleding nooit gedragen door een ander, maar eindigt op afvalbergen in landen zoals Chili of wordt verbrand. Slechts een kleine fractie - zo’n 20 tot 30% - belandt in tweedehandswinkels. En zelfs dan is het geen garantie dat het effectief verkocht wordt.

Fast fashion als boosdoener

De overproductie en lage kwaliteit van ultra fast  fashion zorgen ervoor dat kledingstukken nauwelijks recycleerbaar zijn. Ingeborg Rottiers legt uit dat zelfs ongedragen kleding, vaak nog met het prijskaartje eraan, versnipperd en verwerkt wordt tot isolatiemateriaal of brandstof  voor cementfabrieken. Dat deze kleding zo goedkoop is, maakt dat ze sneller weggegooid en minder vaak teruggestuurd wordt wanneer ze online gekocht wordt.

Wat kan je dan wel doen?

Ingeborg pleit voor meer bewustzijn bij consumenten. Haar advies is helder:

• Langer dragen: Check je kast, combineer creatief en verslijt wat je hebt.

• Swappen: Ruil kleding met vrienden of via georganiseerde swaps.

• Verkoop en koop tweedehands: Gebruik platforms zoals Vinted, zeker voor kwalitatieve merken.

• Kies de juiste container: Organisaties zoals Oxfam of Wereldmissiehulp gebruiken de opbrengsten wel degelijk deels voor hulpverlening.

• Volg specifieke hulpvragen: Zoals bij rampen (bijvoorbeeld de aardbeving in Marokko), wanneer er gericht om kleding of dekens gevraagd wordt.

En wat met de toekomst?

Gelukkig is er beweging. Europa werkt aan nieuwe regelgeving , zoals het digitale productpaspoort dat vanaf 2028 van kracht gaat en de uitgebreide producentenverantwoordelijkheid (UPV), in Nederland en Frankrijk is deze al van kracht, en verantwoordelijkheidsverplichtingen voor merken. Dat moet producenten dwingen om duurzamer te ontwerpen en te produceren.  Toch blijft de sleutel deels bij de consument liggen. Minder kopen, bewuster  kiezen (zoals voor kwaliteit) en de levensduur van kleding verlengen  – dat is waar het verschil begint. Het 3x langer dragen van kleding kan namelijk al leiden tot een besparing van 126 kg CO2 per kledingstuk.

---

Beluister de podcast