Openlesdag over onrecht en wat je eraan kan doen.

Aan de gastlessen namen behalve studenten, ook mensen uit de sociale sector aan deel. Als gastsprekers nodigde het departement Sociaal-Agogisch Werk onder meer Catherine De Bock van Oxfam International uit, schrijver en activist Dominique Willaert, en fotografe Tilde De Wandel, die een tijdlang in Palestina verbleef en er een animatiefilm maakte met Palestijnse kinderen. Daarnaast namen ook vertegenwoordigers van Basmatie vzw een sessie voor hun rekening. Basmati is een jongerenorganisatie uit de Gentse Soedanese gemeenschap die zich inzet voor solidariteit en bewustwording rond het conflict in Soedan. Onze eigen Karen Van Bastelaere, duurzaamheidscoördinator HOGENT, gaf tijdens haar sessie toelichting over het mensenrechtenkader van HOGENT en over welke stappen HOGENT zet om te evolueren naar een ‘ brave space’.

De openlesdag was geen alleenstaand initiatief, verduidelijkt lector Sociaal Werk Sarah Terwecoren: “Elke dinsdag organiseren we op onze campus Rode Dinsdagen: momenten waarop we bewust stilstaan bij onrecht in de wereld, in de geest van de internationale definitie van sociaal werk, die ons oproept om sociale rechtvaardigheid, mensenrechten en collectieve verantwoordelijkheid te versterken. Tijdens deze Rode Dinsdagen brengen we korte middagprogramma’s die wereldwijde verhalen op verschillend manieren dichterbij brengen. We willen zo bewustwording creëren, het gesprek openen en een ruimte bieden waar onze studenten kracht kunnen vinden.”

Wat is thuis?

Tweedejaarsstudente Manar Mussalam had alvast de kracht gevonden om een poëtische getuigenis te schrijven en voor te dragen. Manar is Palestijns, maar groeide op in Saudi-Arabië tot ze zeven jaar geleden in België opnieuw in een totaal andere omgeving terechtkwam. Ze leerde de taal snel en begon enkele jaren later studies sociaal werk. Maar een echte thuis heeft ze hier nog niet gevonden: “Ik weet eigenlijk niet wat dat is, een thuis. Ik ben Palestijns, maar heb nooit in mijn eigen land, in een eigen vertrouwde omgeving kunnen opgroeien. Het begrip ‘thuis’ is dus een beetje vreemd voor mij”, vertelt ze. Dat gegeven was ook het centrale thema van haar gedicht.

Behalve Manar bracht ook Mohamed Alnajjar enkele gedichten, die hij zowel in het Arabisch als het Nederlands las. Voorts was er nog ruimte voor muziek: Husam Tamari, een van de sprekers, bleek ook een begenadigd ud-speler te zijn (een ud is een Arabische luit). Daarna volgde nog een korte dansperformance. Stilstaan bij onrecht mag immers ook gezellig zijn.

Tweedejaarsstudente Manar Mussalam, van Palestijnse afkomst, gaf een poëtische reflectie over hoe het voelt om geen thuis te hebben.

Husam Tamari, een van de sprekers, bleek ook een begenadigd ud-speler te zijn.