Maak kennis met de ondernemers van het postgraduaat ondernemen.

Ben jij een geboren ondernemer?

Soms stel ik mezelf die vraag. Je leest vaak verhalen van ondernemers die als kind al limonade maakten om te verkopen op straat. Zo’n dingen kan ik mij niet herinneren. Ergens ben ik zelfs altijd wat onzeker geweest. Na mijn master in de muziek heb ik daarom ook nog de specifieke lerarenopleiding gevolgd. Onderwijs kon dan de reddingsboei worden voor het geval dat de rest niet goed uitdraaide. Maar binnen datzelfde onderwijs zit je dan weer met verschillende visies en heeft niet iedereen dezelfde motivatie of hetzelfde tempo, en dan hang je ook nog eens vast aan een curriculum. Wellicht komt mijn ondernemerschap vanuit de visie dat je dingen anders kan doen. De nieuwsgierigheid om zelf dingen uit te proberen.

"Ik vind het zalig om te zien dat wanneer je zaadjes plant en investeert, dat je daar dan weer verdere stappen mee kan zetten."

De eerste stappen als student-ondernemer

In 2013 had ik plots meer tijd omdat de specifieke lerarenopleiding geen voltijdse opleiding was. Net als een aantal andere studenten heb ik toen het statuut student-zelfstandige aangevraagd. Daar werd heel mythisch over gedaan, maar eigenlijk was dat relatief eenvoudig en snel geregeld.

Na mijn studies verhuisde ik naar Antwerpen. Ik heb daar toen een vervangopdracht aangenomen als leerkracht muzikale opvoeding, denkende dat het gemakkelijk te combineren zou zijn met mijn werk als zelfstandige. Ik heb dat zwaar onderschat en verdronk in de voorbereidingen. Dat was voor mij een wake up call om het anders aan te pakken.

Kruisbestuiving

Ik geef nu nog steeds les en opleidingen, maar dan meer in lijn met mijn eigen studies en ervaring. Dat combineer ik met studio-opdrachten en live technieken. Dat laatste zat eigenlijk niet mee in mijn opleiding, maar doordat de live technieken steeds meer digitaliseren, komt er ook meer overlap met studiowerk. Al doende heb ik daar stelselmatig meer ervaring in opgedaan, ook door anderen aan het werk te zien. Vaak werk ik 6 of 7 dagen in de week, dus dat is echt stevig, maar ook enorm boeiend. Eigenlijk vullen mijn opdrachten elkaar ook mooi aan: bij studiowerk zit je vaak lange tijd in het isolement van de studio, terwijl je bij live optredens gemakkelijk nog samen een pint drinkt nadien en babbelt met elkaar. In beide richtingen heb ik al samenwerkingen kunnen uitbreiden: dan heb je juist een album opgenomen en gaat er een band op tournee, of andersom krijg je de vraag na een optreden om samen te werken voor een nieuw album. En dan nog het onderwijs erbij: die kruisbestuiving houdt mij scherp.

Wat geeft jou energie?

Ik vind het zalig om te zien dat wanneer je zaadjes plant en investeert, dat je daar dan weer verdere stappen mee kan zetten. De blije klanten en waardering van anderen geven mij energie. Zeker van live producties krijg je veel energie: dat zijn vaak unieke belevenissen. Je hebt soms momenten dat de muziek alles overstijgt en dat iedereen echt mee is. Anderzijds heb je natuurlijk ook situaties waarin je de band of het orkest moeilijk kan lezen, maar dan merk je het vaak wel aan de reactie van het publiek. Al blijft het publiek in Vlaanderen soms ook eerder aan de stijve kant. Pakweg in Nederland gaat iedereen meer uit de bol, terwijl in Vlaanderen de mensen soms iedere noot lijken te analyseren maar achteraf dan wel erg positief blijken te zijn. Ik denk dat ze hier misschien actiever luisteren en meer komen voor de muziek terwijl ze in Nederland misschien eerder voor de sfeer gaan.

Wie of wat inspireert jou?

Eigenlijk haal ik inspiratie uit iedereen die zijn droom probeert waar te maken. Ik heb heel veel respect voor mensen die iets opstarten. En dan denk ik niet noodzakelijk aan bekende mensen, maar ook aan lokale uitblinkers, of het nu in de muziek is of niet. Dat kan bijvoorbeeld ook een nieuwe broodjeszaak om de hoek zijn. Dan ben ik vooral benieuwd naar het verhaal erachter. Het fascineert mij om te zien hoe down-to-earth sommige ondernemers eigenlijk zijn en hoe hard ze werken om ergens te geraken. Ik lees dan ook graag de interviews in de weekendeditie van De Tijd. Vaak denk ik dan: amai, dat zou ik zelf nooit doen. Maar die straffe verhalen kunnen mij soms echt motiveren.

Ook de blog en de podcast van Seth Godin vind ik inspirerend. Iedere dag publiceert hij een korte alinea over ondernemen of over inspirerende personen of een bepaald idee. De focus ligt daar niet op geld verdienen, maar vaak net heel down-to-earth over hoe je bijvoorbeeld omgaat met klanten. In de auto luister ik ook vaak podcasts met ondernemersverhalen. Muziek luister ik sowieso al tijdens mijn werk, en soms kan dat vermoeiend zijn om ook na het werk actief muziek te blijven luisteren omdat je dan automatisch gaat nadenken over details. Begrijp me niet verkeerd: ik geniet zeker nog van muziek. Ik heb zelfs meer waardering gekregen voor goeie producties en soms kan ik kippenvel krijgen alleen al omdat iemand daar zo hard aan heeft gewerkt. Maar podcasts zijn een aangename afwisseling. Voor mij is dat ook een manier om te blijven bijleren. Soms krijg ik tijdens een podcast van die aha-momentjes dat mijn ogen open gaan voor bepaalde zaken waar ik nog niet over had nagedacht.

Waarom postgraduaat ondernemen?

Soms helpt het om coaching te krijgen van buitenaf. Zo’n klankbord of sparringpartner kan echt het verschil maken. Ik heb vroeger ook al eens een aantal sessies gevolgd bij het kunstenloket en ik heb toen dingen gehoord waar ik misschien eerst zelf niet in geloofde, maar die dan twee jaar later toch van pas bleken te komen als ondernemer. Het postgraduaat ondernemen is voor mij opnieuw zo’n kans om mij vooruit te helpen op een aantal vlakken. Ik wil graag next level groeien, niet in tijd, maar wel in kwaliteit.

De Vlaamse muziekwereld is eigenlijk een kleine vijver met een groot aanbod aan goeie mensen. In het begin is dat moeilijk om daar uw plek in te vinden en om uzelf te profileren. Dan worden goeie referenties plots belangrijker dan uw diploma en moet je soms vechten voor iedere centimeter. Intussen heb ik heel wat klanten waar ik een goeie klik mee heb, maar ik denk dat je nog steeds meer kunt bereiken door samen te werken.

Ook op financieel vlak is het niet simpel als freelancer in de muzieksector. Er wordt vaak onder de prijs gewerkt, en we hebben ook te kampen met late betalingen. Soms werk je een maand lang aan opnames en word je pas een half jaar later betaald. Ook grotere spelers, overheden en gemeentebesturen durven zich hier schuldig aan te maken. Ze betalen pas nadat de klant betaald heeft. Dat is vooral lastig voor starters. Eigenlijk word je op die manier altijd een beetje geremd, want er is bijvoorbeeld nog geen geld voor nieuwe apparatuur om grotere projecten te kunnen doen. Zelf blijf ik altijd een correcte prijs vragen, ook al verlies je dan soms projecten. Maar je hoort veel verhalen van collega-freelancers die te veel risico hebben genomen. Dat geeft onnodige stress en moet volgens mij ook anders kunnen. Ik hoop dat onze sector meer gaat samenwerken en collegialer wordt. Een goede vibe werkt toch plezanter voor iedereen?

"Soms helpt het om coaching te krijgen van buitenaf. Zo’n klankbord of sparringpartner kan echt het verschil maken."

Ik hoop dan ook vooral veel bij te leren over organisatiestructuren en strategieën voor (alternatieve) financiering van investeringen om grotere dingen te doen. En ik ken de hogeschool al, dus voor mij geeft dat ook een veilig gevoel. Ik kijk er al naar uit om de andere deelnemers van het postgraduaat ondernemen te leren kennen en inspiratie op te doen van elkaar.