Sanne Jassogne studeerde in 2009 af aan HOGENT als bachelor in de logopedie. Ze beschikt intussen over een eigen praktijk en startte daarnaast recent workshops rond de baby- en kindergebarenmethode van de organisatie Gebarenstem, een initiatief dat ook door de media werd opgemerkt. De methode bevordert de communicatie tussen ouders en baby, maar kan ook een meerwaarde zijn binnen een logopraktijk.
De trigger om met gebaren voor baby’s aan de slag te gaan, kwam er toen Sanne moeder werd van een dochtertje. Sanne gebruikte ook in de praktijk bij taalzwakke of anderstalige kinderen al veel gebaren om haar communicatie te ondersteunen en uit gewoonte deed ze dat ook bij haar baby. Ze stelde vast dat die dit snel oppikte. “Zo begrepen we elkaar nog voor ze kon praten.”
Gebarenstem
De ervaring met haar dochtertje zette Sanne ertoe aan om op zoek te gaan naar meer informatie over het gebruik van gebaren bij kinderen. Zo ontdekte ze Gebarenstem Vlaanderen, dat zich daarop focust. Ze volgde er een opleiding en geeft intussen, naast haar logopediepraktijk, zelf de workshops van Gebarenstem rond communiceren met baby’s via gebaren. Door corona verliepen die eerste workshops online, maar vanaf oktober gaat ze er ook fysiek mee aan de slag, voor maximaal 6 ouderkoppels per workshop.
Het gaat niet over een echte gebarentaal, verduidelijkt Sanne: “Het betreft een vrij beperkte reeks gebaren die je doet terwijl je ook tegen je kind spreekt. De gebaren hebben betrekking op de kernwoorden in de zinnen die je uitspreekt. Zo slaag je erin om met baby’s die zich verbaal nog niet kunnen uitdrukken, toch te communiceren. Ze nemen die gebaren na verloop van tijd zelf ook over, uiteraard op voorwaarde dat je ze zeer regelmatig gebruikt. In een latere fase spreken de kinderen ook het woord uit terwijl ze het gebaar maken en eens ze wat taalvaardiger zijn, laten ze de gebaren weg. De gebaren zijn dus echt efficiënt als een overbruggingstechniek tot het kind zich verbaal kan uiten.”
Sanne gelooft dat de techniek ook zinvol kan zijn voor andere doelgroepen, zoals mensen met een beperking of anderstalige kleuters. Er is dus nog behoorlijk wat onontgonnen gebied. “Maar ik blijf op de eerste plaats logopediste”, benadrukt ze.
De vraag naar logopedische ondersteuning is overigens vrij groot, weet Sanne, waarmee ze de huidige studenten logopedie meteen een hart onder de riem steekt. “Aan de andere kant toon ik met mijn workshops Gebarenstem aan dat je als logopedist ook gerust andere wegen kan kiezen.”
Geen nummer
Een eigen zelfstandige praktijk opstarten, is geen evidentie, heeft ze ervaren: vooral de administratie en de toepassing van de nomenclatuur vergt heel wat zoekwerk in de eerste jaren. “Maar als je gedreven bent en je houdt van de job, dan hoeft het je zeker niet af te schrikken. Het zou misschien wel nuttig zijn mocht daar in de opleiding wat meer aandacht aan besteed worden”, suggereert ze.
Maar over haar opleiding aan HOGENT hoor je haar zeker niet klagen: “Wat me daarvan bijgebleven is, los van het vaktechnische, is dat je er geen nummer bent. De lectoren kennen je en zijn echt met je begaan. Soms kom ik op een studiedag of een vorming een vroegere lector tegen en dat is altijd een prettig weerzien.”
Publicatiedatum: 16/09/2021