.png)
Op donderdag 21 oktober, de Dag Tegen Kanker, lieten HOGENT en de studentenraad Revolte zich niet onbetuigd. De studenten deelden gele lintjes en affiches met slogans uit, verkochten koeken en warme dranken ten voordele van Kom op tegen Kanker en organiseerden op campus Schoonmeersen en campus Vesalius een fotoshoot in een geel decor, de typerende kleur van Kom op tegen Kanker. Intussen ervaart Kirina Allaert, studente verpleegkunde met stage op de oncologieafdeling in UZGent hoe anders het is om met patiënten met kanker om te gaan. Voor studenten die met kanker kampen, proberen de studietrajectbegeleiders van HOGENT die moeilijke periode draaglijker te maken door mee te denken op maat van de student.
Kirina Allaert, studente Verpleegkunde, had graag deelgenomen aan de acties, maar door haar stage in de afdeling Oncologie van UZGent was dat niet mogelijk. Die stage ervaart ze als bijzonder: “Meer nog dan bij andere pathologieën is empathisch vermogen cruciaal bij kanker.”
Typerend voor een kankerdiagnose is dat het vaak onverwacht is en de start is van een lange, onzekere periode voor de patiënt, situeert Kirina: “Bij de meeste chirurgische ingrepen, weten de patiënten doorgaans hoe lang het verblijf in het ziekenhuis en de herstelperiode zal duren. Bij kanker is dat anders: dikwijls wordt kanker bijna toevallig ontdekt, omdat de patiënt bij de huisarts langs gaat met een op het eerste gezicht minder ernstige klacht, waar uiteindelijk een veel groter probleem achter schuilgaat. Iemand die hoort dat hij kanker heeft, weet dat hij tegen een lange behandelingsperiode aankijkt, maar heeft geen zicht op hoelang dat traject zal duren en evenmin wat de uitkomst ervan zal zijn. Kanker is minder vatbaar.”
Wafels, croissants en warme dranken ten voordele van Kom op Tegen Kanker
Vertrouwensfiguur
En kanker kan iedereen treffen, ervaart Kirina, van fitte en gezonde twintigers tot mensen die nooit eerder ziek waren en de diagnose tijdens bij het begin van hun pensioen krijgen. “Ik heb op dit ogenblik een patiënt op de afdeling die nooit eerder zwaar ziek is geweest, maar er nu maandenlang wekelijks behandeld moet worden. Dat komt wel binnen bij een mens. doordat het over een lang traject gaat, gaan er veel fysieke, maar ook mentale ups en downs mee gepaard. Daar moet je als verpleegkundige op voorbereid zijn. Want er is dan wel psychologische ondersteuning, als verpleegkundige kom je veel in contact met de patiënt en ben je een soort vertrouwensfiguur. Een stevige portie empathie is dus noodzakelijk.”
Dat mag volgens Kirina in de opleiding wel wat meer aandacht krijgen: “Het komt wel aan bod in het vak communicatie, maar toch ligt de nadruk sterk op de technische kant van oncologie en minder op hoe je de patiënt kan begeleiden.”
Daarnaast mag ook het mentale aspect voor de verpleegkundige niet uit het oog verloren worden, vindt Kirina: “Doordat het meestal over een lang ziekte- en genezingsproces gaat groeit soms een intensieve band met de patiënt. Als die dan de strijd tegen kanker verliest, is dat ook voor diegene die hem verzorgd en begeleid heeft, een zware klap.”
Studenten en personeel van HOGENT samen aan het geel ingepakte lokaal van studentenraad Revolte.
Examen in ziekenhuis
Studietrajectbegeleider Cindy Vanhoutte heeft een tiental jaar geleden als jongvolwassene zelf een lange periode tegen kanker gestreden en weet dus heel goed wat een moeilijk traject zo’n genezingsproces is. Maar tegelijkertijd waarschuwt ze voor doemdenkerij: “Natuurlijk is het zeer confronterend om een kankerdiagnose te krijgen, al zeker als jongvolwassene of jongere. Maar laten we vooral niet uit het oog verliezen dat sommige kankers ook goed te behandelen zijn. Je moet een beetje geluk hebben met je soort kanker.”
Tegelijkertijd weet Cindy als studietrajectbegeleider dat kanker van alle leeftijden is: jaarlijks zijn er studenten die met de ziekte te maken krijgen. En de studietrajectbegeleiders vormen daarbij de eerste aanspreekpunten en gaan in overleg met de student, ouders en docenten op zoek naar een haalbaar studietraject.
“Moet een student een kankerbehandeling ondergaan, dan doen we er alles aan om het studietraject aan te passen aan de omstandigheden. Zo is het soms bijvoorbeeld mogelijk om een examen in het ziekenhuis te laten plaatsvinden, of om dat examen individueel in een apart lokaal af te leggen, om het risico op besmettingen, die tijdens de behandeling groot is, in te perken.”
Kirina Allaert: "Meer nog dan op andere afdelingen, is een stevige portie empathie op de afdeling Oncologie noodzakelijk."
Op maat
Hoewel er niet altijd voor alle opleidingsaspecten een oplossing kan geboden worden – zoals labo’s en stages – kan er volgens Cindy met wat goede wil en creativiteit een opleidingstraject uitgebouwd worden dat een combinatie met de behandeling mogelijk maakt. “En dat geldt uiteraard ook voor studenten die met een andere ernstige ziekte kampen”, voegt ze nog toe.
Een deel van de begeleiding heeft natuurlijk betrekking op re-integratie na de ziekte. Cindy Vanhoutte wijst in dat verband ook op het aanbod ter zake van Kom op tegen Kanker dat onder meer een sterke jongerenwerking heeft uitgebouwd, met ontmoetingsdagen en een vakantiekamp.
Hoe dan ook blijkt dat kanker ook in de dagelijkse realiteit van de studietrajectbegeleiding geen ver-van-het-bedfenomeen is. De begeleiders zijn daar dan ook alert voor. Ze proberen om de moeilijke periode die ermee gepaard gaat, draaglijker te maken door mee te denken op maat van de student in kwestie.
Publicatiedatum: 21/10/2021