Misschien is het je al opgevallen op de bus, aan het bushokje, of elders: HOGENT is opnieuw opvallend aanwezig in het straatbeeld aan de hand van vier studenten of afgestudeerden die de wereld het beste van zichzelf geven en elk op hun manier HOGENT, en waar HOGENT voor staat, vertegenwoordigen. Vier typische HOGENTenaars, met andere woorden. We laten je even met hen kennismaken.
Met de HOGENTenaarcampagne maken we jaarlijks HOGENT bij de studiekiezer, maar ook bij diens omgeving en bij uitbreiding elke inwoner in Vlaanderen bekend. Dat doen we dus via de verhalen van vier studenten of afgestudeerden.
Hun verhaal wordt gebracht in een video op de landingspagina van de campagne: www.hogent.be/hogentenaar. De campagne leidt geïnteresseerden via verschillende kanalen naar die pagina. Kortere versies van de verschillende video’s worden via advertenties op social media tot bij de doelgroep gebracht. Via affichage in scholen, op bussen en in het straatbeeld zetten we de vier HOGENTenaars in de kijker. Check hieronder hun verhalen.
Jolien: doener en HOGENTenaar.
Jolien studeert sociaal werk en doet dat met overtuiging: “Ik wil een duurzame relatie met mensen uitbouwen. Dat past helemaal bij wie ik ben en mijn opleiding maakt dat mee mogelijk”, zegt ze. Jolien wil vooral al doende een verschil maken. Mede daarom ligt haar stage bij VZW Kompanjon, die via studenten studiebegeleiding aan huis aanbiedt op maat van het kind én het gezin en daarnaast ook mee zoekt naar een zinvolle vrijetijdsbesteding voor het kind.
“Merken dat een kind een oefening begrijpt als ik help bij het huiswerk of als het enthousiast is over de vrijetijdsbesteding die ik voorgesteld heb, geeft me zeer veel voldoening”, zegt ze. “Door concrete dingen te doen wil ik iets betekenen voor anderen, en vooral voor kinderen. Ik ben een echte doener.”
Lana: volhardend en HOGENTenaar.
Lana kwam in 2016 naar België en studeerde net af als bachelor toegepaste informatica aan HOGENT. Ze werkt bij FlowFactor, het IT-consultancybedrijf waar ze haar stage deed. Lana is van Syrische afkomst en kwam in 2016 in België terecht waar ze als jongvolwassene alleen, duizenden kilometers verwijderd van haar familie, in een volslagen onbekende omgeving haar weg moest zoeken. “Gemakkelijk dat was dat allerminst. In het begin was de taalbarrière een groot probleem”, blikt ze terug. Maar Lana is een doorzetter en beschikt over een stevige portie ambitie.
Ze leeft zichtbaar op als ze het over IT kan hebben. Technologie is dan ook iets waar ze al van kindsbeen af door gefascineerd is. Op school noemde men haar de ICT-girl. Dat zo weinig meisjes kiezen voor een IT-opleiding, snapt ze niet: “Ik vind dat vreemd, want IT is nooit saai! Er is heel veel variatie en de technologie evolueert voortdurend. Bovendien zit technologie verweven in alle aspecten van het leven”, situeert ze. Een veel betere ambassadeur voor IT-opleidingen bestaat er wellicht niet.
Stephanie: proactief en HOGENTenaar.
Stephanie studeerde af aan HOGENT in 2006 als bachelor voedings- en dieetkunde. Stephanie was altijd al geïnteresseerd in sport. Tijdens de humaniora had ze enkele vrienden in de topsportrichting en vaak eten ze dan ’s middags samen. Het viel haar op hoe weinig en verkeerd die topsporters in spe soms aten. “Dat heeft me zeker getriggerd om voedings- en dieetkunde te studeren. Werk vinden was niet zo eenvoudig, omdat ik absoluut in een topsportomgeving terecht wou komen”, herinnert ze zich. “Uiteindelijk vond ik een job bij de Lotto-wielerploeg.”
Dat bleek een mooie springplank om ook in andere sportdisciplines advies te geven. Op dit moment is ze vooral nog actief in wielrennen en voetbal en bij het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité (BOIC). “Ik had altijd al de droom om in een topsportomgeving te werken en die droom is uitgekomen. Ik heb van mijn passie mijn beroep gemaakt, deels door proactief te handelen en keuzes te maken.”
.png)
Luc: gedreven en HOGENTenaar.
Luc ging op zijn 58ste opnieuw studeren, wat allerminst een evidentie was. Maar Luc is de laatste om zijn leeftijd als een handicap te zien: integendeel: juist daardoor was ik meer gemotiveerd. Luc heeft een groot deel van zijn carrière in de horeca gewerkt, zowel in de keuken als in het restaurant. Meer en meer groeide de goesting om zijn kennis en ervaring over te brengen naar jonge mensen. “Leerkracht worden werd een droom. Maar ik stelde die droom lange tijd uit, tot ik op mijn 58ste de knoop heb doorgehakt en ben een lerarenopleiding gestart. Ik wist helemaal niet waar ik aan begon en wat ik moest verwachten, maar heb nog geen seconde spijt gehad van mijn keuze.” Luc ging aan de slag in een deeltijdse vervangingsopdracht maar al snel kreeg hij een voltijdse opdracht aangeboden. En die opportuniteit heeft hij als kersverse, gedreven leerkracht niet laten liggen.
Publicatiedatum: 01/02/2023